PROGRAM TERAPII REALIZOWANY w OŚRODKU MEDILIFE

W ramach podstawowej oferty naszego Ośrodka Leczenia i Terapii Uzależnień MEDIIFE, zapewniamy naszym Pacjentom:

• Konsultacje z lekarzem psychiatrą,
• Całodobową opiekę pielęgniarską,
• Indywidualnie dobrany proces leczenia,
• Pełne wyżywienie, z możliwością dodatkowego wykupienia specjalistycznej diety (np. bezglutenowa, Hashimoto, dr Ewy Dąbrowskiej itp.),
• Pobyt w komfortowych warunkach,
• Świadczenia Leczenia i Terapii Uzależnień prowadzone w formie Terapii Grupowej - Warsztatów,
• Terapii Indywidualnej,
• Arteterapia,
• Warsztatów Rozwoju Osobistego oraz Psychoedukacji,
• Zajęcia sportowe - joga,
• Basen: CKR Konstancin bądź w Uzdrowisku Konstancin,
• Medytacja.

Każdy z naszych Pacjentów po zakończeniu terapii otrzymuje dalsze zalecenia terapeutyczne. Zapewniamy kontynuację leczenia w trybie ambulatoryjnym oraz konsultacje z terapeutami i lekarzami.

Czas trwania terapii Pacjenta uzależnionego jest zróżnicowany w zależności od:

• stanu zdrowia fizycznego Pacjenta,
• stanu zdrowia psychicznego Pacjenta,
• przyjętej formy terapii.

W przypadku terapii realizowanej w formie stacjonarnej w Ośrodku Terapii Uzależnień czas trwania  wskazuje się na 4 tygodni. Zdarza się czasem, że jest on przedłużany na kolejne 2 do czterech tygodni. Wynika to zazwyczaj z indywidualnych potrzeb Pacjenta oraz jego stanu zdrowia. Ta część terapii ma za zadanie pomóc Pacjentowi zidentyfikować się z chorobą i stratami, które powstały na skutek jej czynnych objawów, a także zapoznać go z podstawową wiedzą na temat jej mechanizmów, w umiejętności radzenia sobie z głodem psychicznym itp.

Po wyjściu z ośrodka, pacjent kontynuuje u nas terapię w systemie ambulatoryjnym – w kontakcie indywidualnym z terapeutą pracuje nad osobistym planem trzeźwienia oraz uczestniczy w grupie zapobiegania nawrotom. Ten etap trwa ok. 4 miesiące.

Ostatnim krokiem w jego procesie terapeutycznym jest uczestniczenie w grupie zaawansowanej, gdzie w dalszym ciągu pracujemy nad osobistym planem trzeźwienia każdego pacjenta, a także omawiamy bieżące problemy, wynikające ze zmiany stylu życia lub/i nawrotów choroby. W tym czasie pacjent może też uczestniczyć w treningach zwiększających jego umiejętności inter- i intapsychiczne oraz, z częstotliwością uwzględniającą jego potrzeby i wskazania, spotyka się indywidualnie z terapeutą.

Cały cykl terapeutyczny w tej postaci (pobyt w ośrodku + forma dochodząca) zamyka się w okresie 1 roku.

Przy wyborze tylko formy terapii ambulatoryjnej, realizacja wyżej opisanego programu rozciąga się w czasie nawet do 1,5 roku.

Największą skuteczność w pierwszym okresie po odstawieniu substancji odnosi terapia stacjonarna. Głównym zagrożeniem osoby rozpoczynającej życie bez alkoholu/narkotyków/leków jest szybki powrót do dotychczasowego środowiska i starych schematów zachowań. Pacjenci mówią o dużych obawach w związku z powrotem do domu i kontaktem z nadal pijącymi lub zażywającymi narkotyki znajomymi oraz o konieczności szybkiego, niemalże natychmiastowego radzenia sobie z trudnymi dla nich sytuacjami. Stąd ośrodek, jako forma terapii całodobowej, zmniejsza ryzyko złamania abstynencji eliminując wyzwalacze środowiskowe. Dzięki zintensyfikowanym kontaktom wzrasta możliwość korekty dotychczasowych, a utrwalenia nowych form zachowań w obszarze interpersonalnym i intrapsychicznym. Pacjent mieszkając w ośrodku, uczestniczy nie tylko w zajęciach, ale też w życiu tego miejsca. Profitem jest stała opieka terapeutyczna i medyczna w okresach najtrudniejszych dla niego- w momencie odstawienia substancji (jeżeli korzysta z detoksykacji) i w fazie zmian biochemicznych wpływających źle na jego nastrój. Pacjent pozostający w ośrodku ma mniejsze ryzyko złamania abstynencji; jest z dala od zewnętrznych wyzwalaczy a uczestnicząc w intensywnym procesie terapeutycznym na bieżąco analizuje swoje stany emocjonalne, sposób myślenia i zachowania. Dzięki temu zazwyczaj łagodniej przechodzi jedną z najtrudniejszych faz swojego trzeźwienia, przypadającą na przełom 2 – 3 miesiąca. Intensywna praca nad sobą daje „narzędzia”, które są później wykorzystane przez pacjenta w życiu poza ośrodkiem, a ich wzmocnienie oraz wzbogacenie odbywa się poprzez kontynuowanie terapii w systemie ambulatoryjnym.

Wybór tej formy leczenia, tj. systemu ambulatoryjnego (dochodzącego) od początku, czyli od momentu odstawienia substancji chemicznej, nie u wszystkich uzależnionych sprawdza się gdyż niesie ze sobą zwiększone ryzyko złamania abstynencji w okresach kryzysowych. Wymaga od pacjenta większej, samodzielnej mobilizacji i sporego wglądu w swoją sytuację już na początku drogi trzeźwienia, co jest trudne z uwagi na stosunkowo niedużą jeszcze wiedzę i umiejętności radzenia sobie z głodem i innymi objawami choroby.

Terapia indywidualna w przypadku leczenia uzależnień nie jest wystarczającą formą pomocy. Warunkiem niezbędnym w trzeźwieniu są zmiany w myśleniu, odczuwaniu i zachowaniu, co z kolei może odbyć się tylko poprzez kontakt z grupą. To ona umożliwia identyfikację z chorobą i pracę nad jej mechanizmami. Kontakt indywidualny pełni ważną rolę na początku drogi pacjenta- ułatwia wzmocnienie motywacji do dalszej terapii i zmian; później jest ważnym uzupełnieniem procesu grupowego (omówienie trudności pacjenta związanych, np. z samym byciem w grupie, czy innych problemów, które z różnych powodów powinny być omówione indywidualni), nie może go jednak zastąpić.

Sama abstynencja bez jakiejkolwiek formy leczenia, to zazwyczaj krótkotrwałe zatrzymanie widocznego objawu choroby. Z uwagi na to, że osoba uzależniona nie zmienia swojego funkcjonowania w obszarach w których nastąpiły zaburzenia na skutek jej czynnego picia/brania, prędzej czy później chwilowa radość z życia bez używek szybko mija (albo nie przychodzi w ogóle ); stres życia nasila się, następuje powrót do dotychczasowych zachowań i – z uwagi na brak umiejętności konstruktywnego poradzenia sobie z trudnościami- powrót do regulowania emocji za pomocą środków czy zachowań uzależniających.

Czas trwania terapii Pacjenta uzależnionego jest zróżnicowany w zależności od realizowanego programu i formy jego realizacji.

Mam na imię Patrycja jestem magistrem inżynierem oraz dyplomowaną instruktorką Jogi i Relaksacji po studiach na wydziale Rehabilitacji AWF w Warszawie , ukończyłam również kurs z zakresu profilaktycznych zastosowań technik jogi w najczęściej spotykanych schorzeniach cywilizacyjnych zakończony egzaminem potwierdzający kwalifikacje zawodowe „Joga w profilaktyce zdrowia”, kurs Art ofLiving – Happiness – Sztuka Oddechu oraz kurs z warsztatami Jogi Twarzy.
„Najdalszą podróż jaką może odbyć człowiek to w głąb samego siebie"
To zdanie definiuje dla mnie jogę.
Prowadzę zajęcia grupowe oraz indywidualne hatha jogi połączonej z;
1. jogą kręgosłupa
2. jogą Yin - powięziową
3. treningiem dna miednicy
4. elementami jogi twarzy
5. koncentracji, uważności
6. relaksu i oddechu.
Moim celem jest aby uczestnicy zajęć poczuli się lepiej od strony fizycznej ale też emocjonalnej. Joga jest szerokim zagadnieniem z holistycznym podejściem do człowieka gdzie wszystko jest ze sobą powiązane.
Hatha joga poprzez wzmacnianie ciała, oddechu pozwala nabyć umiejętność kontrolowania umysłu i emocji. Jest to zestaw opracowanych pozycji (asan), które wzmacniają mięśnie oraz rozciągają powięzi. Wpływają też na stymulująco na pracę organów wewnętrznych takich jak wątroba, jelita czy też trzustka. Wspaniale rozwijają układ oddechowy, który ściśle powiązany jest z układem nerwowym.
Pomogła zająć mi 6 miejsce w pływaniu na 50m stylem dowolnym w XIV Mistrzostwach Polski Skarbowców w Rewalu. W Mistrzostwach brało udział 3 tysiące zawodników z całej Polski.